Tijdens de pilatesles kwam eens ter sprake dat het een positief effect zou hebben als je glimlachend je oefeningen zou doen, omdat een glimlach zou zorgen voor een verandering in je brein, die maakt dat de oefeningen beter lukken.
Recentelijk is geconstateerd dat het omgekeerde effect – niet glimlachen – ook effect heeft. Uit een onderzoek van Joshua Davis (2010) onder vrouwen die zijn behandeld met Botox, bleek dat zij niet alleen een minder emotionele gezichtsuitdrukking vertonen, maar ook een minder emotionele beleving ervaren. De botox-geïnjecteerden reageerden emotioneel minder sterk op matig positieve filmpjes dan vrouwen zonder botox.
Een dergelijk effect was te verwachten, aangezien de invloed van het aanspannen van de gezichtsspieren al eerder aangetoond was. Proefpersonen vinden cartoons bijvoorbeeld leuker, wanneer ze er naar kijken met een potlood dwars in hun mond geklemd (jawel!), dan wanneer ze het potlood recht naar voren met hun lippen moeten vasthouden. In het eerste geval heb je vrijwel automatisch een soort glimlach op je gezicht, terwijl in het laatste geval lachen bijna onmogelijk is. Botox maakt door de verlamming van kleine spiertjes het lachen ook moeilijker. Overigens werd het effect niet aangetoond bij heel sterke emoties, waarschijnlijk omdat het verlammingseffect van de Botox niet zo sterk is dat je helemaal niet meer kunt lachen.
Dus het oefenen met een potlood in je mond is misschien zo gek nog niet. Een kunstmatige lach zorgt voor een positievere stemming waardoor je beter je best zult doen en sneller geneigd zijn de succesjes op te merken. Wat weer motiverend werkt natuurlijk. Persoonlijk denk ik dat een potlood toch maar een surrogaat is, een echte lach is natuurlijk veel beter. Dus ik eindig met een tip aan mijn pilatesjuf: zorg dat er veel te lachen valt tijdens de les en wij zullen ongekend fit en vrolijk worden!
breINvloed 