Plotseling zitten we veel meer thuis dan we gewend waren. Zelf lunchte ik op 14 maart voor het laatst buiten de deur. De laatste keer dat ik met het openbaar vervoer reisde was op 12 maart en het laatste museumbezoek was op 8 maart. Op 15 maart deed ik voor het laatst boodschappen in een supermarkt. Sindsdien kom ik alleen nog af en toe bij mijn moeder en eens per week wandelen mijn vriend en ik op een stille plek ergens in de natuur. Voor dag en dauw, om maar zo min mogelijk mensen tegen te komen. Verder ben ik nog twee keer met mijn kat bij de dierenarts geweest en heb ik een keer een bestelling afgehaald bij de apotheek, dat was het.
Mijn kat vindt het geweldig, al die aandacht ineens. En zelf moet ik bekennen dat ik het ook prima vind. Ik werk vanuit huis – gelukkig heb ik werk waarbij dat kan – en ik ben lekker bezig met opruimen, extra schoonmaken, lekker koken, bordspelletjes doen met mijn vriend, lezen, dvd’s kijken, de tuin op orde brengen, oude negatieven scannen, mijn websites updaten… ik kom tijd tekort eigenlijk. Maar niet voor iedereen is het zo fijn. Veel mensen ervaren stress door het gedwongen thuis zitten. Wat dat betekent voor je brein, kan niemand beter uitleggen dan Erik Scherder, natuurlijk ook vanuit zijn huiskamer. Klik op de foto hier onder voor de video.
breINvloed 